فرزند فروشی در فقه و دانش حقوق با بررسی موردی افغانستان
نویسنده
دانشجوی ارشد حقوق خصوصی
چکیده
رکن اساسی خرید و فروش در معاملات، مالیت داشتن و مملوک بودن مورد معامله است ملک انگاری و فروختن فرزند به لحاظ این که در سلطه و اختیار والدین قراردارد و با استفاده از روایت «انت و مالک لابیک» که موهم ملکیت است صحیح است و با توجه به این که آدمی جزء اموال نبوده بلکه دارای کرامت و شرافت ذاتی است و آزاد آفریده شده، فروش وی باید حرام باشد. هدف از این سیاهه، روشن شدن حکم شرعی فرزند فروشی، تعیین مجازات برای فروشنده و خریدار و صحت و بطلان معامله از منظر فقه اسلامی و دانش حقوقی به منظور حفظ حقوق طبیعی آنان و جلوگیری از این پدیده شوم در اکثر کشور ها مخصوصا در افغانستان که در اثر فقر و مشکلات در حال افزایش است، میباشد که با استفاده از روش تحلیلی توصیفی و منبع کتابخانه ای به این نتیجه رسیدیم که از نظر فقهای اسلامی و مبانی حقوقی، والدین؛ اختیار فروختن فرزندش را نداشته، اصل عمل حرام و معامله آن باطل است و باعث هیچگونه نقل و انتقالی نمیشود، در قانون مجازات ایران و افغانستان در این خصوص، کدام کیفر و جزای به چشم نمیخورد ولی در فقه امامیه، مجازات قطع دست و در فقه اهل سنت، زندان و دیه کامل برای عاملین این پدیده، تعیین شده است.
کلیدواژه‌ها
)