عمومی قراردادها از مهمترین مباحثِ حقوق مدنی است که آگاهی هرچه بیشتر و عمیقتر از آن باعث میشود تا اسکلت اندیشة حقوقی فرد از استحکامِ شایستهتری برخوردارگردد. از آنجایکه درک زوایای این بحث در گرو اشراف به مفاهیم کلیدی این بحث بوده و یکی از کلیدیترینِ این مفاهیم، مفهوم «عقد» است. لذا مقاله حاضر که با روش توصیفی _ تحلیلی جمع آوری شده، مفاهیم عقد را در فقه و حقوق ایران و افغانستان بررسی نموده است. قانون مدنی این دو کشور به ترتیب در مواد 183 و 479 تعریفی از عقد ارائه نموده که مورد اشکالاتِ چندی واقع گردیده است. نویسنده از مجموع اشکالات، پنج اشکال وارد بر ماده 183 قانون مدنی ایران؛ 1. خروج عقود تملیکی؛ 2. خلط سبب و مسبب؛ 3. خروج عقود اذنی؛ 4. خروج عقود معوض؛ 5. عدم شمول اشخاص حقوقی، و دو اشکال بر ماده 479 قانون مدنی افغانستان؛ 1. عدم شمول بیش از دو اراده؛ 2. عدم شمول عقد شرکت را مطرح نموده و سعی کرده است که با استفاده از پیشینة فقهیِ مفهوم عقد و با کمک مواد قانونی به آنها پاسخ گوید. بدون شک بحث از قواعد