تحلیل مقررات حاکم بر اسناد تجاری بر مبنای وصف انتقالی در حقوق افغانستان

امروزه حجم قابل توجهی از معاملات بزرگ به وسیله اسناد اعتباری انجام می گیرد، به همین دلیل،اسناد اعتباری و موضوعات مربوط به  آن اهمیت فزاینده ی یافته است.  از موضوعاتی که پیرامون اسناد مزبور مطرح است، بحث اوصاف اسناد تجاری است. تحقیق حاضر وصف قابلیت انتقال اسناد مزبور را از منظر حقوق افغانستان با روش توصیفی- تحلیلی و به منظور توسعه دانش حقوقی مورد واکاوی قرارداده است.از آنجایی که اسناد وکنوانسیون های بین المللی ژنو مورد پذیرش دولت افغانستان می باشد، احکام اسناد مزبور هم در زمینه از نظر دور داشته نشده است.
بر مبنای یافته ها، اسناد تجاری به مفهوم خاص به برات، چک و سفته یا حجت اطلاق می گردد که به منظور تسهیل روابط معاملاتی میان تجار و غیر تجار مورد استفاده قرار می گیرد.وصف انتقالی اسناد مذکور هم مبین این است که این اسناد بگونه نامحدود قابل معامله و انتقال می باشد.سند اگر در وجه حامل باشد با صرف قبض و اقباض و اگر در وجه شخص معین باشد از طریق ظهر نویسی به غیر منتقل می گردد.ظهر نویسی همانند انتقال،روش انتقال سند اعتباری است که با قید مواردی در پشت سند و تسلیم آن انجام می گیرد که به موجب آن تمام حقوق مربوط به سند به منتقل الیه آن انتقال می یابد.